Van 14 tot 21 maart resideren Les Mybalés (BE) en Ester Nadal (SP) in Rataplan.

Sinds november 2020 startten Les Mybalés (de tweelingzussen Doris en Nathalie Bokongo Nkumu) en Ester Nadal samen met MAP een artistiek onderzoek rond het thema ‘Le Vide’. In Rataplan werken ze van 14 tot 21 maart verder aan hun onderzoek dat ze nadien in Barcelona zullen verder zetten.

Deze week, kan je dagelijks de vorderingen van hun onderzoek volgen via www.mestizoartsplatform.be 

LE VIDE. Een artistiek onderzoek door Les Mybalés, Ester Nadal en Mestizo Arts Platform (Fiëbre vzw) met de steun van de KVS en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Rataplan, Nau Ivanow, De Gemeenschap van Vlaanderen en de Stad Antwerpen.

Sociale Media: 

facebook MAP: https://www.facebook.com/Mestizoartsplatform 

Instagram MAP: https://www.instagram.com/mestizoartsplatform/

 

FB Les Mybalés: https://www.facebook.com/lesmybales/ 

Instagram Les Mybalés: https://www.instagram.com/lesmybales/ 

Een brief van Ester Nadal 

Ester Nadal geeft in deze brief haar kijk op de samenwerking met Nathalie en Doris Bokongo Nkumu, Mestizo Arts Platform en hun residentie in Rataplan. 

Le Bide et le Vide, twee gevoelens die even ongemakkelijk als actueel zijn.

In november 2019 nam ik deel aan voorstellingsdagen bij WIPCOOP – Work In Progress Cooperation – in Brussel, georganiseerd door Mestizo Arts Platform (MAP). We ontmoetten verschillende vrouwen uit verschillende steden: Berlijn, Londen, Brussel,… om bruggen te bouwen en banden te smeden voor de uitwisseling van projecten.

Tijdens de presentaties van de voorstellingen werd ik getroffen door het project van de tweelingzussen – Nathalie en Doris Bokongo, die het collectief Les Mybalés vormen – die in Brussel wonen en van Congolese afkomst zijn. Ik associeerde ze onmiddellijk met twee Catalaanse tweelingzussen en kunstenaars uit Ghana. Ik was nieuwsgierig: welke overeenkomsten, welke raakpunten en welke verschillen deze vier vrouwen met elkaar zouden kunnen hebben. Na een begin dat ons naar een interessant onderzoeksproject leek te leiden, gaven de Catalaanse zusters het project op in een stilte die ons, althans mij, zeer verward achterliet. En dankzij de gastvrije en verrijkende houding van Tine De Pourcq (MAP) hebben we dit gevoel van leegte, en ik zou ook kunnen zeggen mislukking, omgezet in een element van reflectie om het gevoel en de ervaring om te zetten in vruchtbaar materiaal.

We begonnen een artistiek onderzoek met Nathalie, Doris, Tine en mij. Op afstand door zoom (november 2020 – februari 2021), dan in Antwerpen (14-21 maart) en we gaan verder in Barcelona in mei …

De mislukking als uitgangspunt brengt ons tot het idee van de clown, maar de clown als houding tegenover de gebeurtenissen met verbijstering en wijd open blik, gebrek aan woorden voor een halfopen mond, en die droefheid die een begrijpende glimlach vol medelijden opwekt.

Het andere gevoel dat we hadden was het gevoel van leegte wanneer je in de steek wordt gelaten, wanneer iets van je wordt weggerukt; de leegte na het verlies. Het gevoel dat zoveel mensen hadden in die tijd van onzekerheid tijdens de pandemie en de lockdown, toen de hele mensheid haar waarden en manier van werken opnieuw onder de loep nam, zonder er veel antwoorden of verklaringen voor in de plaats te vinden.

Het is uit de kindertijd, de kindertijd zelf, dat wij met een naïeve blik het gevoel van leegte en leegte willen onderzoeken. Niet vanuit een psychologisch standpunt, natuurlijk, maar eerder door een innerlijke blik op onze jeugdherinneringen, zoals de Reis van Bashô, of het pad dat Jacques Lecoq voorstelt om de Clown zelf te vinden.

Ester Nadal